1.      Begin met de ‘WHY’
Door middel van deze methodiek ontwikkeld door Simon Sinek, vind je de drijfveer van het evenement of de bijeenkomst. De kern concreet krijgen en doelgericht te werk gaan.

Het publiek heeft exclusief, kortere of langere tijd, in haar agenda vrijgemaakt voor jouw event of jouw presentatie. Waarom? Kun je dat boven tafel krijgen? Zijn verwachtingen gespannen [bv. een strategie update van een directie naar haar medewerkers toe] of speelser van aard [bv. een relatie event]?

In het eerste geval doen bijvoorbeeld gespreksrondes in kleine groepen meer recht aan de situatie. Mag het allemaal iets luchtiger, dan kun je interactie veel meer laten ontstaan en kun je plenair bijvoorbeeld een quiz spelen. Wil je de boodschap bij het publiek laten landen, dan kijk je naar hun verwachting en stem je daar het type interactie op af. Zoals je een passende wijn serveert bij een gerecht.

2.     Breek het ijs:
Evenementen en presentaties zijn vaak spannend. Voor de organisator [bv. “loopt alles op tijd?”], voor de spreker [bv. “als ik m’n tekst maar onthoud] en voor het publiek [bv. “ik ken niemand tijdens het congres”]. Tegelijkertijd wil iedereen zich van zijn of haar beste kant laten zien. Dat levert een zekere spanning op. Door het ijs te breken, neem je deze spanning weg:

a.     IJs breken: tussen spreker en het publiek
Nog voor je als spreker begint te spreken, kun je het ijs al breken. De spreker kan bijvoorbeeld het publiek bij binnenkomst persoonlijk begroeten. Zorg er ook voor dat de spreker makkelijk door de zaal heen kan lopen. Dat verkleint letterlijk en figuurlijk de afstand.

In plaats van dat je meteen naar de inhoud springt van je presentatie, stel mensen eerst eens een vraag. Het laat interesse zien vanuit de spreker aan de zaal, mensen voelen zich betrokken en bovendien leveren de antwoorden uit de zaal een mooie inhoudelijke brug naar je verhaal. Het zal een zekere sympathie van het publiek voor de spreker doen opwekken.

b.     IJs breken: het publiek onderling:
Met dezelfde vraag kun je mensen ook eerst onderling later overleggen [bv. tijdens een evenement over “duurzaamheid”: Hoe duurzaam bent u zelf eigenlijk?]”. Dit kost meer tijd, máár het is als spreker een handig moment om in die eerste paar spannende minuten wat afstand te nemen én het is voor het publiek een aardig moment om eens kennis te maken met de buurman- of buurvrouw. Zodra je het onderlinge overleg laat afronden, zul je meteen erna merken hoeveel spanning er als is verdwenen én hoeveel relevante inhoud je al kunt verzamelen.

c.      IJs breken met de juiste vorm:
Wanneer je het publiek een vraag stelt, doe dit dan niet enkel voor de vorm. Met andere woorden, zorg ervoor dat er ook écht iets met de reacties wordt gedaan. Laat de spreker vanuit zijn/haar expertise reageren op de reacties Je kunt het publiek via tools live en direct laten stemmen op stellingen of meerkeuzevragen. Zo heb je alle reacties in één keer op het presentatiescherm. Los daarvan, of in combinatie daarmee, kun je ook het publiek inlopen om kort wat reacties van het publiek te vernemen. In het 1.0 tijdperk gaven sprekers monologen, nu in de 2.0 versie leidt dit tot meer en meer dialogen: bouw tijd in voor interactie want het levert veel op!

3.     Koester Wisdom of the Crowd
We kennen allemaal wel het verschijnsel waarbij de patiënt de huisarts gaat uitleggen wat hij of zij heeft. Sommige huisartsen vinden dat irritant, omdat mensen de verschijnselen verkeerd interpreteren of onnodig groot maken. Sommige huisartsen vinden het waardevol en houden ervan dat de patiënt kritisch meedenkt.

Linksom of rechtsom: het publiek houdt ervan zich te informeren, maakt simpelweg veel mee en heeft vaak veel waardevolle kennis en ervaring. Die steekt men niet meer onder congresstoelen of theaterbanken:

Samen zijn we slimmer. Faciliteer en vergroot het proces van ervaringen en kennis delen door het inzetten van een sidekick Een sidekick is iemand die tijdens een evenement live en digitaal vragen en ervaringen uit de zaal verzamelt en deze op gezette momenten terugkoppelt richting de spreker, het panel en de dagvoorzitter. Deze persoon ziet wat “trending” is en kan dit qua tijd en momentum slim inpassen in het lopende dialoog.Een sidekick vertolkt zo de stem van het publiek. Natuurlijk kun je dit aanvullen met ook live reacties. Het voordeel is ook dat men digitaal desgewenst anoniem kan reageren. Op deze manier wordt alle sociale wenselijkheid gefilterd en kom je tot de kern van een thema.

4.     Geef een beleving mee
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” [Maya Angelou] 

Wetenschappelijk is bewezen dat enkel luisteren niet volstaat. Het publiek zelf iets laten doen zorgt er voor dat men meer onthoudt. Wanneer je een bijzondere ervaring kunt meegeven, dan wordt daar nog heel lang over nagepraat. Kun je iets bedenken wat zo’n bijzondere ervaring kan zijn tijdens een presentatie?   Zo liet een spreker die blind is bijvoorbeeld een publiek de eerste 10 minuten van haar presentatie geblinddoekt luisteren. Of liet een bekende food blogger het publiek allemaal iets proeven. Weer een andere spreker bouwde korte muzikale intermezzo’s in om een boodschap te laten bezinken.

5.     Maak het publiek eigenaar
Met een presentatie wil je je publiek tot iets aanzetten. Bijvoorbeeld informeren, of misschien zelfs inspireren. Door een publiek enkel te laten luisteren, bestaat er grote kans dat je hierin veel laat liggen. Wat kun je aan het einde van een presentatie nu doen, om informatie persoonlijker te maken en dichterbij te laten komen?

Betrek je publiek te allen tijde door middel van:
a.     Q&A:
De meest bekende en simpele vorm. Althans, simpel is het alleen wanneer je mensen ook écht de ruimte en tijd geeft om even na te denken over een vraag. Wanneer je hen ook de mogelijkheid geeft een reactie digitaal in te sturen voor degenen met angst voor spreken in het openbaar [en dat heeft bijna iedereen]. Met alleen “zijn er nog vragen?”, kom je er dus niet. Door mensen vragen te laten stellen neem je iets weg van de passieve luisterhouding en maak je hen actieve participanten.

b.     Opdracht uitwerken:
Geef het publiek een korte opdracht om deze vervolgens in tweetallen of in kleine groepjes uit te werken. Geef voldoende tijd voor de bespreking en geef zo nodig wat instructies [stel een gespreksleider aan, een notulist, maak een kort overzicht van de uitkomsten etc.]. Wanneer je de uitkomsten aansluitend plenair bespreekt, zul je merken hoe nieuwsgierig eenieder is naar elkaars uitkomsten. Het thema is niet langer meer van jou, maar van de hele groep!

c.      Debat met de zaal:
Wanneer je de tijd hebt en het aandurft om een debat te leiden, dan kun je je publiek opdelen, met hulp van één of meer stellingen, in een voor- en tegenkamp tijdens een debat. Bij een groot publiek kun je ook een selectie maken en laat je de rest het publiek zijn. Of pas “crossing the line” toe, waarbij een publiek telkens een beweging mag maken naar het “eens” of “oneens” vak. Beide vormen doen een beroep op mensen hun eigen visie, of het vormen daarvan.

Met een helder doel en een juiste vorm en het juiste tijdspad, kun je jouw presentatie interactief maken. Niet alleen voor de fun, maar ook met een diepere laag. En bij alles geldt dat je een beetje de regie uit handen zult moeten geven om organisch dingen meer te laten ontstaan. Met een slimme aanpak kan dat. Én het levert meer op dan alle 1.0 presentaties die je tot nog toe wellicht hebt gegeven. Durf jij het dialoog aan te gaan?

 

Over de auteur: Robert Daverschot werkte geruime tijd voor Sendsteps. In zijn huidige werk als dagvoorzitter en gespreksleider, gebruikt hij nog steeds de tool voor publieksinteractie. In zijn werk destijds maar ook nu nog, hielp hij vele event organizers om interactie tijdens events waardevol, slim en leuk vorm te geven. Robert schreef het artikel op basis van zijn geruime ervaring bij Sendsteps. Meer info over de tool vindt u op het profiel van Sendsteps 

 

..